Dziś święto reformacji. Dla wszystkich Braci naszych Protestantów to wielkie święto. ja osobiście pozwoliłem sobie na odwiedzenie ich w ich świątyni oraz na wspólną modlitwę nie tyle w pamiątkę reformacji ile o modlitwę o zjednoczenie Chrześcjian. Data 31 października 1517 nie jest dla mnie osobiście dniem radości lecz dniem smutku w ów dzień rozpoczął się proces rozłamu Kościoła Świetego. Świętego bo miszka w nim Bóg ale i grzesznego bo składa się z grzesznych ludzi. Dochodzi do pęknięcia na ścianach KOŚCIOŁA a w niedługim czasie do poważnej "dziury" w murze KOŚCIOŁA. Tak jest do dziś. Kościól trwa bo Bóg jest w jego wnętrzu ale dziura także jest może już troszkę mniejsza niemnie jednak nadal jest. Dzisiejszy dzień zmusza mnie do jeszcze bardziej wzmożonej modlitwy o jednośc Kościoła o jak najszybsze zamurowanie tej "dziury" w murze Kościoła . By jak kiedyś budowla byla bez choćby najmniejszego uszczerbku.
Na zakończenie chciałbym dodać słowa Ojca reformacji odnoszące się do przekazywania wiary wszystkim zarówno tym wykształconym jak i ludziom prostym.
"NIEKTÓRZY W WIERZE MOGĄ BIEC, INNI MUSZĄ IŚĆ WOLNO, A JESZCZE INNI LEDWIE POTRAFIĄ PEŁZAĆ. DLATEGO NIE POWINNIŚMY PATRZEĆ NA SWOJE SILY, LECZ NA SIŁY SWOJEGO BRATA, TAK BY TEN, KTO JEST SŁABY W WIERZE, NIE ZOSTAŁ ZDEPTANY. ZWRÓĆMY SIĘ WIĘC SOBIE DO STÓP, WAWRZYJMY RĘCE I POMAGAJMY SOBIE NAWZAJEM..."
ks. dr Marcin Luter
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz